Sabine Van Eerdenbrugh, Véronique Stuyvaert and Kurt Eggers

Doel: Dit onderzoek had als doel het inventariseren en vergelijken van de inhoud en vorm van stottertherapie in Vlaanderen en Wallonië.

Methode: De proefgroep bestond uit 58 Vlaamse en 24 Waalse logopedisten/ stottertherapeuten. De therapeuten vulden een online Qualtrics-enquête in die peilde naar het gebruik van therapeutische technieken geordend in vier groepen, namelijk ‘Werken aan gedachten en emoties’, ‘Werken aan spreekgedragingen’, ‘Werken aan communicatieve vaardigheden’ en ‘Overige technieken’.

Resultaten: Vlaamse logopedisten werkten significant meer in op de cognitief-emotionele impact van het stotteren dan Waalse logopedisten. In beide landsdelen werkte men vaker aan gedachten en emoties en communicatieve vaardigheden dan aan spreektechnieken. De meest gehanteerde methode in Vlaanderen was de cognitieve gedragstherapie en in Wallonië het Lidcombe programma, dat in Vlaanderen opvallend weinig gebruikt wordt. Er is geen significant verschil in gebruikte technieken tussen pas en langer afgestudeerde stottertherapeuten.

Conclusie: Wat logopedisten toepassen qua stottertechnieken is regionaal bepaald en is beduidend verschillend tussen beide landsdelen. In Wallonië hanteert men vaker fluency-shaping gerichte benaderingen terwijl in Vlaanderen meer stuttering-modification gerichte benaderingen.